וואָס אַ ארבעטן און פּראָגרעסיוו פּלאַץ זיי אַלע זענען. קיינער איז נישט אין אַ ייַלן, און אַלעמען טוט זיין אַרבעט. עמעצן לעקט די לאָך, עמעץ שטופט אין מויל און אלץ איז אזוי שנעל און מיט געפיל. א ים פון לייַדנשאַפט און טעמפּעראַמענט. די בלאָנדע איז קלוג, זי ווייסט וואָס זי טוט, זי דאַרף מיר גאָרנישט זאָגן. די בחורים זענען אזוי הונגעריק, ווי זיי וואלטן געווארט און נישט געהאט קיין סעקס א האלב יאר, זיי הייבן ווי פארע מאטארן.
מע זעט, אַז דאָס מײדל װיל, אָבער װי איך פֿאַרשטײ דאָס ― האָט די מאַמע זי נישט אָפֿט געלאָזט גײן אין פּאַרטיעס. שלאַנק און שיין, זי וויל צו האָבן געשלעכט און באַקומען אַוועק ווי אַ דערוואַקסן! און דער בחור האָט אַ גרויסן פּאָץ, און ער האַנדלט עס ווי אַ מענטש. די קליין געליבטער האט אַ שווער-אויף. אָבער זי רײַט אויף זײַן פּאָזל מיט גאַסט. איך זאג דיר, זי האט פּאָטענציעל. אין די סוף, זי איז אַ באַרען אין די טאָכעס! זי ציט זיך נאָר אין עקסטאַז.
די מיידל איז אַזוי פלעקסאַבאַל אַז זי קענען געבן פאַרגעניגן אין כּמעט קיין שטעלע. און אזא ריזיגע פיק האט זי נישט פארשעמט, עס האט זיך גוט געפאםט אין איר מויל און אין איר. איך ספּעציעל לייקט די ערשטער בלאָוודזשאָב פּאָזע ווען זי קערווד אַרויף. איך זאָל אויך פּרובירן דאָס.
אַליס, איך ווילן צו באַרען איר אָן דיקס